Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
Η Αγία Δροσίς θυγατρός του αυτοκράτορος Τραϊανού και των συν αυτή πέντε Παρθένων που εορτάζουν σήμερα στις 22 Μαρτίου, να πρεσβεύουν για όλους μας και να μας δίνουν την πίστη, το θάρρος και τη θέληση που είχαν.
Οι Άγιοι μας που μας «προβάλλει» καθημερινά η εκκλησία μας, είναι μια καθημερινή πηγή έμπνευσης για όλους μας τους Χριστιανούς, είναι ζωντανά παραδείγματα αγιότητας στη γη και ταυτόχρονα πρότυπα για τη δική μας βιωτή επάνω στη γη. Οι Άγιοι είναι ευλογία του Θεού για εμάς. Πρεσβεύουν για εμάς όταν τους επικαλούμαστε και η ζωή τους μας δείχνει το σκοπό της ζωής, που είναι η αγιότητα, «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. Κ΄,7,26 και Α΄ Πέτρ. Α΄,16). Η αγιότητα επιτυγχάνεται μιμούμενοι τη ζωή του Χριστού και των Αγίων και ταυτόχρονα αυτή η μίμηση της ζωής του Χριστού και των Αγίων είναι η καλύτερη τιμή από εμάς προς εκείνους.
Αυτή την πίστη, το θάρρος και την αγάπη των Αγίων να έχουμε κι εμείς για να πάμε κοντά στον Χριστό μας. Μπορεί να μην ζούμε στην εποχή των διωγμών του αυτοκράτορος Τραϊανού, αλλά και στην σημερινή εποχή που ζούμε η πίστη μας και ο χριστιανισμός βάλετε καθημερινά. Ας μην ξεχνάμε να ομολογούμε την πίστη μας στο εν Τριάδι αληθινό Θεό, όπως έκανε και η Αγία Δροσίς.
Βέβαια στη σημερινή εποχή που ζούμε, το να ομολογεί κάποιος ότι είναι χριστιανός, ορισμένοι το θεωρούν ντροπή ή μεσαίωνα ή κάτι υποτιμητικό. Αλλά ξεχνάμε ότι όποιος δεν ντράπηκε να ομολογήσει τον Χριστό, ο ίδιος ο Χριστός τον στήριξε και στην επίγεια ζωή αλλά και στην μετά θάνατον ζωή, «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς». Δηλαδή: «Καθένας, λοιπόν, που με πίστη και θάρρος και χωρίς να φοβήται τους διωγμούς, θα με ομολογήσει σωτήρα του και Θεόν του εμπρός στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του ουρανίου Πατρός μου ως ιδικόν μου. Όποιος όμως με αρνηθεί εμπρός στους ανθρώπους, θα αρνηθώ και εγώ να τον παραδεχθώ ως ιδικόν μου εμπρός στον ουράνιον Πατέρα μου (Ματθ. ι΄,32-33).
Η σημερινή Αγία Δροσίς παρότι ήταν θυγατέρα του Αυτοκράτορα Τραϊανού, δεν δίστασε να ομολογήσει παρόλο που γνώριζε τους διωγμούς του πατέρα της προς τους χριστιανούς.
῾Η ῾Αγία Μάρτυς Δροσίς ἦταν θυγατέρα τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) καί συμπαθοῦσε τούς Χριστιανούς, πού τόσο ὑπέφεραν ἀπό τό διωγμό. Κάθε βράδυ ἡ ῾Αγία ἐξερχόταν ἀπό τά ἀνάκτορα καί μαζί μέ πέντε Κανονικές, δηλαδή πέντε μοναχές, περισυνέλεγε καί ἐνταφίαζε τά λείψανα τῶν ἄταφων Χριστιανῶν, πού εἶχαν μαρτυρήσει.
῞Ομως ἕνας σύμβουλος τοῦ αὐτοκράτορος, πού ἦταν καί μνηστήρας τῆς Δροσίδος, ὁ ᾿Αδριανός, ἐπληροφόρησε τό βασιλέα γιά τό ἔργο τῶν γυναικῶν. Τότε ὁ Τραϊανός τίς συνέλαβε, καί τή μέν ῾Αγία Δροσίδα τήν περιόρισε στό παλάτι, τίς δέ μοναχές τίς ἔριξε μέσα σέ χωνευτήρι μέ λιωμένο χαλκό.
Στό Συναξάρι ἀναφέρεται ὅτι μέ τό χαλκό αὐτό, μέσα στόν ὁποῖο ἐχωνεύθησαν οἱ πέντε ῾Αγίες, ὁ Τραϊανός διέταξε νά κατασκευασθοῦν οἱ βάσεις τῶν χάλκινων ἀγγείων τοῦ δημόσιου λουτροῦ, τό ὁποῖο εἶχε ἀνεγείρει καί πού ἐπρόκειτο νά δοθεῖ σέ δημόσια λειτουργία κατά τήν μέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ᾿Απολλωνίων.
῞Οταν ἔγιναν τά ἐγκαίνια τοῦ λουτροῦ, ὁ πρῶτος πού ἔσπευσε νά εἰσέλθει μέσα, μόλις ἐπλησίασε, ἔπεσε κάτω νεκρός. Τό ἴδιο συνέβη καί μέ ὅσους ἄλλους, μετά ἀπό αὐτόν, ἐπλησίασαν τή θύρα.
Μόλις ὁ αὐτοκράτορας ἐπληροφορήθηκε τά γεγονότα, ἐρώτησε τούς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων μήπως οἱ Χριστιανοί εἶχαν κάνει καμιά μαγεία. ᾿Εκεῖνοι ἀπάντησαν ὅτι αὐτό τό ἔκαναν τά χάλκινα ἀγγεῖα, πού κατασκευάσθηκαν ἀπό τά λείψανα τῶν πέντε Μοναχῶν. Τότε ὁ Τραϊανός διέταξε νά κατασκευασθοῦν ἄλλα χάλκινα ἀγγεῖα, ὥστε νά σταματήσουν οἱ θάνατοι, καί νά ξαναλιώσουν τά ἀγγεῖα μέσα στά ὁποῖα ἐμαρτύρησαν οἱ ῾Αγίες, γιά νά κατασκευάσουν χάλκινα γυμνά ὁμοιώματα τῶν πέντε ἐκείνων Μαρτύρων πρός ἀτίμωση καί ὄνειδός τους.
῎Ετσι καί ἔγινε. Τά γυμνά ἀγάλματα ἐστήθηκαν. ῾Ο Τραϊανός, ὅμως, εἶδε στόν ὕπνο του τίς πέντε Μοναχές νά τόν ἐπιτιμοῦν καί νά τοῦ προαναγγέλουν τήν κοίμηση τῆς θυγατρός του. ῾Ο ἀσεβής αὐτοκράτορας ἐξοργίσθηκε, διότι ὁ Θεός ἐξευτέλισε τίς ἀνόητες βουλές του καί τίς γεμάτες παράνοια πράξεις του. ῎Εδωσε, λοιπόν, ἐντολή νά ἀναφθοῦν δύο κλίβανοι σέ καθένα ἀπό τά δύο ἄκρα τῆς πόλεως καί νά πυρακτώνονται συνεχῶς. Μέ διαταγή του ἐτοποθετήθηκε στούς κλιβάνους καί ἐπιγραφή, ὁποία ἔγραφε· «Χριστιανοί, πού προσκυνᾶτε τόν ᾿Εσταυρωμένο, λυτρώσατε τούς ἑαυτούς σας ἀπό τά πολλά βασανιστήρια καί ἀπαλλάξατε ἐμᾶς ἀπό τόν κόπο τῶν βασάνων. Ρίψατε ἑαυτούς στόν κλίβανο».
῾Η ῾Αγία Δροσίς ἀπέβαλε τά βασιλικά ἐνδύματα καί ἔφυγε ἀπό τά ἀνάκτορα χωρίς νά τήν ἀντιληφθεῖ κανείς. Προχωροῦσε πρός τόν κλίβανο, γιά νά μαρτυρήσει ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί νά εὑρεθεῖ κοντά στίς ῾Αγίες, πού ἀναπαύονταν στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ᾿Εσκέφθηκε ὅμως ὅτι δέν εἶχε βαπτισθεῖ. ῎Εβγαλε τότε ἀπό τό θηλάκιο τοῦ χιτώνα της τό μύρο, μπῆκε μέσα σέ ἕνα λάκκο μέ νερό καί ἐβαπτίσθηκε στό ῎Ονομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Στή συνέχεια ἐκρύφθηκε κάπου γιά λίγες μέρες, καί ἐκεῖ ἐκοιμήθηκε προσευχόμενη.